V E R L I E S

Als je een dierbare verliest, voel je je enorm verdrietig. Alsof je ontroostbaar bent. Iedere keer als je aan die persoon denkt wellen de tranen op in je ogen. Alles wat met die persoon te maken heeft roept herinneringen op. Dat kan een gevoel van gemis oproepen. Gemis van die persoon, gemis van het moment, gemis van de herinnering die nooit meer opnieuw beleefd zal kunnen worden.

Verlies kun je ervaren op verschillende manieren, iemand overlijdt, iemand verdwijnt uit je leven doordat de relatie verbroken is of een vriendschap beƫindigd wordt.
Alle soorten verlies voelen als gemis. Dat gemis voelt als een leegte. Een leegte die opgevuld kan worden. Dat is voor iedereen anders waarmee die wordt opgevuld.
De een vlucht in middelen die direct de leegte opvullen, de ander gaat veel dingen ondernemen en weer een ander laat de leegte bestaan en blijft zich daar verdrietig over voelen.

Om de leegte die is ontstaan te kunnen vullen, is tijd nodig. Tijd om te ervaren dat er leegte is. Te voelen wat dat betekent voor jou en je leven. Daarna kun je proberen om terug te kijken naar het verlies en de persoon die je verloren bent. Wat deze voor jou betekent? Wat voor moois heeft deze persoon nagelaten in herinneringen, in kennis en wijsheid, in vreugde?
Als je daarnaar kunt kijken, kun je proberen om te accepteren dat deze persoon geen onderdeel meer is van je leven.
Pas als je door het proces van acceptatie heen bent, is er ruimte om de ontstane leegte te laten overvloeien in mooie herinneringen. Herinneringen waar je naar terug kan kijken zonder overspoeld te worden door emotie. Mooie herinneringen zijn zo waardevol!